Ook tijdens de tweede Wft-PE-cyclus blijkt dat – zacht gezegd – niet iedereen gelukkig is. Niet met het stelsel, niet met de omvang en al helemaal niet met de verplichte examens. Dus blijft er kritiek komen. Want hoop doet leven. Ik denk niet dat het helpt.

Waarom kent de Wft voor direct writers en internetvergelijkers geen waarschuwende bepaling in de sfeer van:  ‘Let op: u koopt dit financiële product zonder advies. Dat kan financieel nadelige gevolgen voor u hebben.’

Letsel door bijvoorbeeld een verkeersongeluk of bedrijfsongeval kan grote impact hebben. Juist daarom zijn de betrokken slachtoffers of nabestaanden gediend met een vlotte en afdoende afhandeling van een schadeclaim. Dit vraagt om deskundigheid van de schadebehandelaar of de belangenbehartiger.

Een tandarts klopt aan bij zijn verzekeraar. Hij wil aanspraak maken op zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering omdat hij bij een auto-ongeluk een vinger zou zijn kwijtgeraakt. Die blijkt hij zelf te hebben geamputeerd. Een verhaal uit het oeuvre van Roald Dahl, bekend om zijn bizarre plots? Nee, dat is het niet. Het is een waargebeurd geval van fraude.

Verzekeringsfraude is aan de orde van de dag. Soms is de fraude niet erg slim en snel te doorzien. Maar steeds meer fraudeurs gaan zeer gewiekst te werk. Welke fraudes komen verzekeraars tegen?

Bij het afwijzen van een schadeclaim moet de verzekeraar goed onderbouwen waarop de afwijzing gebaseerd is. En die afwijzing moet sporen met de uitsluitingen in de polisvoorwaarden. Dat blijkt uit een paar uitspraken die de Geschillencommissie van Kifid onlangs deed.

Levensloopstress is een probleem. Als je althans de nieuwsberichten mag geloven.