Sinds 1 april 2019 is elke adviseur hypothecair krediet bevoegd om ook in consumptieve kredieten te adviseren. Wat betekent dit voor de PE-verplichtingen?

Soms vragen verzekeraars privacygevoelige informatie die u niet wilt geven. Natuurlijk uitsluitend in uw belang. Toch?

Hebt u wel eens een advertentie gezien van een ziekenhuis in de trant van: nu twee dagen liggen voor de prijs van één? Of, als u nu een nieuwe heup bij ons laat plaatsen, dan krijgt uw partner er gratis ook een?

Met vuur is het oppassen. Al kan wijwater daarbij een heilzame werking hebben.

Er werd alarm geslagen. Er werd gesproken over noodkreten, klokkenluiders en een brede marktcoalitie. De AFM zou moeten ingrijpen. En anders Kifid wel. Het nieuws werd ronkend gebracht. Maar het bleek vooral een kaartenhuis, een poging van enkele aanbieders om de eigen omzet te verhogen.
 

Hoe komt het toch dat veel financiëledienstverleners denken dat de AFM veel boetes uitdeelt, terwijl dat niet of nauwelijks het geval is? Kennelijk heb je naast gevoelstemperatuur ook gevoelsboetes.

Ook tijdens de tweede Wft-PE-cyclus blijkt dat – zacht gezegd – niet iedereen gelukkig is. Niet met het stelsel, niet met de omvang en al helemaal niet met de verplichte examens. Dus blijft er kritiek komen. Want hoop doet leven. Ik denk niet dat het helpt.

Waarom kent de Wft voor direct writers en internetvergelijkers geen waarschuwende bepaling in de sfeer van:  ‘Let op: u koopt dit financiële product zonder advies. Dat kan financieel nadelige gevolgen voor u hebben.’